76 - BU İNSAN EVLADININ AYACIĞINA GİYECEK BİR ŞEYİ OLDUĞUNDA

O zaman itibardan bahsedebiliriz.. Ülkenin gariban bir evladının AYACIĞINA giyecek bir şeyi olduğunda! O'nun en hayati, en acil, en doğal , en insani, en basit ihtiyaçları karşılanır, işte O zaman... Bu çocuk, taş kesmiş kuru toprağa basıyor, yürüyor, koşuyor, yaşıyor, üşüyor. Hiç mi ırgalamıyor kimseyi? Kalpler çürümüş, tepki vermiyor, ezilmiyor, üzülmüyor... TV' de sık sık gösteriyor. Vallahi her defa kahroluyor, acı çekiyorum. O baş parmağın geri çekilişinin ne anlama geldiğini anlayabileniniz var mı? Nerden bileceksiniz , o sizi aşar. Yavrum, sefaletinin sorumlusu kendisiymiş gibi, aşağılık duygusu içinde. O parmağı kıvırış, saklanmak isteyişle ilgili... Utançla ilgili bir refleks. Bilseydi utanması gerekenlerin başkaları olduğunu... Kalbi nasır bağlamışlar olduğunu... Kul hakkı yemeğe doyamayanlar! Bir evladı yalın ayak yaşamaya mahkum edenler; Öbür tarafa iltihak ettiğinizde, inancınıza binaen O cehenneminizde çatır çatır yanmanızı gönülden dilerim.