40- ANNE'nİn VARLIĞIYLA ISINAN, AYDINLANAN, ŞENLENEN EVLER

Ev kadınları, çalışmayan anneler, sanki hiç bir değer üretmiyormuş gibi, pek bir işe yaramazmış gibi, sığ düşünen kişilerce değersizleştiriliyor. Ev kadınlığı hakir görülüyor. Her şeyi parayla ölçmeye ve değerlendirmeye alışmış olanların başka ölçeği olmadığından....Eve para girmiyorsa yapılan her şey değersiz. Sen, 4 duvar arasında, sabahtan akşama, zamanın yetmediği o didinmeyi bir paraya vur bakiiim. Yoğun emek isteyen o ev işlerinin bedeli ödenemez. Bazıları bütün kadınların çalışmasını istiyorlar . Ayaklarının üstünde durmak, ekonomik bağımsızlık vs edebiyatı. Oysa bir evi çekip çevirirken, özellikle beslenmenin önemini kavramış, sofrasına meraklı, ailesini sağlıklı ve çeşitli yiyeceklerle beslemek için özen gösteren anneler dünyanın en önemli ve değerli yatırımını yapıyorlar , evlatlarının bedenini inşa ediyorlar. Bundan daha önemli ne iş olabilir? Böyle bir anneye sahibolan çocuklar hayatlarının en büyük ikramiyesini kazanmiştır. Bir anne, sadece 2 - 20 yaş arasında, çocuğunun-ailesinin önüne 6000 - 7000 defa sofra kuruyor. Bu emek yabana atılır mı? Aileye yapılan bu katkının, emeğin bir bedeli olabilir mi? Güzel sofralarda ,sana en faydalı ve sevdiğin yemekleri yapıp yediren, senin yediğini, yemediğini kendine dert eden anne, en iyi annedir...O, kendisi için başka bir hayattan fedakarlık etmiş kendini ailesinin yüksek menfaatlerine, iyiliğine adamıştır. Babaları anmadan olmaz. Onlar da bizler için çalışır, kazanır, alır, taşır getirirler. Fedakarlık yapmak bazı insanlar için zor veya imkansız olabilir. O zaman aile kurmaya kalkmak yanlıştır. Daha doğrusu çocuk dünyaya getirme fikrini tamamen terketmek gerekir. Çocuğun hayatıyla kumar oynanmaz. Olduğu kadar.... diyemezsiniz. 20 yaşında iç organların gelişimi tamamlanıyormuş. Ruh ve beden sağlığı yerinde, mutlu bir genç insan olursanız, bunu anneciğinize borçlu olcaksınız sevgili gençler.l Giderek bu fedakar ve bilinçli annelerin sayısı azalmakta.. Ev kadını statüsünde olmak bazıları için zul sayılıyor. Geniş bir kesim var, kadın haklarını savunurken bu fikrin yerleşmesine hizmet eden. Ancaaak, kadının çalışması, daha çok kendi çıkarınadır. Yemek konusundaki açığı, hazır gıda, paket servis gibi çarelerle sağlıksız ve pahalı çözümlerle karşılayacak,yeni çevre yeni arkadaşlar kazanmak hoşuna gidecek . En az haftada 4 kere fön çektirecek. Sözüm ona aile bütçesine katkı! Doğal olarak, kendine ait ikinci bir hayatı olacak, sizden eksilecek. Akıllica olmadığı aşikar! Ancak derin bir ekonomik yetersizlik bunu bazen kaçınılmaz kılar. Fayda / maliyet hesabı yapılırsa , hiçbir kazancın ailenin sağlığı, çocukların gelişimi konusundaki kazancın yerini tutmayacağı görülür. Evi yuva yapan, annenin sıcacık varlığıdır. Lise'deydim, öğleden sonra gidiyordum. Öğretmen olan annem bir yıl sabahçı, sonraki yıl öğleci olurdu. Evde olmamız çakıştığı zaman dünyalar benim olurdu. Varlığı sevinçti, mutluluktu. Anneler çalışmıyorsa çocukların bu mutluluğu .....vs.................diyecektim, vazgeçtim... Anne var, annecik var. Herkesin annesinin anneliğinin benim annem gibi olduğu, olacağı ne malum? O sebeple , bu sebeple, bugün, anne - evlat ilişkilerinin bile eski tadında tuzunda olmadığını pek çok defa çeşitli sebeplerle, hayretle gördüm. Bakalım her çocuk ister mi annesiyle beraber kalmak. Belki de bi yere gitse de kendi başıma kalsam der, evden gittiğine bakar. Bu kopuşların da sosyolojik , psikolojik nedenleri vardır tabii. Bana ne ? Bunun da büyüsü bozulmuş ! Ne halleri varsa görsünler! Hoşcakalın