41 - ANNELER OĞULLARINIZI YEMEK YAPMAYAN KIZLARA VERMEYİN, YAZIKTIR !

Geçtiğimiz aylar içinde, bir pazar sabahı... Daha ''brunch'' saatine vakit var diye millet ortalara dökülmemiş. Neredeyse in-cin top oynayacak, o kadar sakin ortalık. Bölgemizdeki seçkin marketlerden birine giriyorum. Önümde de genç bir çift ilerliyor. Konuşuyorlar, genç adam bir bakıma yakınıyor. '' En son ne zaman adam gibi bir yemek yedik ?!'' Yanlarından geçerken benim net bir şekilde kulağıma gelen cümle, aynen bu. Ve beni can evimden vuruyor. Kimsenin yemeğe hasret kalmasına, aç kalmasına dayanamam, ölse bile o kadar değil, yeter ki aç kalmasın! Yemek konusunda takıntıya varan bir hassasiyetim vardır, elimde değil. Bu öyle net ve durumu öyle güzel özetleyen bir ifade ki, (bana lazım olacak) üşenmeyip çantamdan kalem kağıt çıkarıp kaydediyorum. Aynı anlam ve duygu yükünü tutturamam diye. Ve çocuğa çok acıyorum....Aslan gibi bir çocuk .O, öyle ıvır zıvırla doymaz. Adam gibi besleyici, doyurucu, güzel yemekler ister. Ama hayat arkadaşı olan genç hanım hiç o konuda ümit vermiyor. Önümde yürüyorlarken ister istemez baktım, gördüm. Çiçekli, uzun, dar bir etek, ve o etek kuyruk sokumuna kadar yırtmaçlı ve bacakların arkası topuktan, etek altında kaybolana kadar artı gibi, çarpı gibi bir takım motiflerle dövmeli... Belli ki, zamanının çoğunu giyimine, aptal ayrıntılarla süsüne ayıran kendine dönük bir tip. ''Adam gibi yemekler'' için mutfağa girecek birine benzemiyor. Belli oldu ki, o güne kadar da güzel sofralara hasret bırakmış eşini. Genç adam bilmiyor ki yanlış seçim yaparak kendi kaderini çizmiş. Bu saatten sonra değişmesi mucize ötesi bir şey olur. Hazır gıdalar, fast food, paket servis senin yoldaşın olacak, idare edip gideceksin. Kanaatkar olmayı öğreneceksin. Güzel sofraları hayal edip, bulduğuna razı olacaksın. Ara sıra annenlere gittiğinde hayalindeki sofralarla hasret gidereceksin. Aklının sesine kulağını kapatıp kalbinin sesini dinlediğin için: Cezalısın! Müebbeden... Hoşcakalın