62 - KENDİNİ BİŞEY ZANNETMEK

Kızım beş yaşında var yok, birgün bana seslendi: ''Anne'' , ''Efendim canım'' demişimdir. Geçmiş gün ama kesin böyledir. Sevdiklerimden, yakınlarımdan hiç esirgemem sevgi dilini...Fazla fazla yağdırırım. O, devam etti, dedi ki: ''Arjantin derken insan kendini bişey zannediyor''. Belli ki o an zihninden geçti, etkilendi, paylaşmak istedi. Bu kadar saf, sade, katıksız, hiç bir tahrife uğramadan ifade bulmuş bir hissiyat ancak masum bir çocuğun ağzından çıkabilir. Yetişkin, bu duyguyu aynen hissetse de aynı safiyet ve açıklıkla ifade etmez. Evirip çevirip söyler, ya da hiç söylemez. Zira ''kendini birşey zannettiğini söylediğine göre, pek bişey olmadığını, biraz eksiği olduğunu kabul ediyor olmalı. Bunu açıkça ifade etmek herkesin harcı değildir. Gelelim ''Arjantin'' kelimesinin hikmetine; (İnsana kendini bişey zannetme hissi vermesine) Malumunuz, ''J '' harfi Türkçe'de nadir kullanılan bir harftir. Çoğunlukla yabancı dillerden kaptığımız kelimeler içinde yer alır. Yani kulağımıza pek aşina sayılmaz. Mesela, Fransızca'da, Portekizce'de çok sık yer alır...Yani, harfin bize kendimizi bişey zannettirmesi bize olan uzaklığından, yabancılığındandır. Üstelik, Arjantin kelimesinin kulağa gelişi de pek alımlı, havalıdır...Türkçe'deki ses uyumundan uzak, kalın ve ince sesli harfleri bir arada içeren bir kelime. Arjantin... Şarkı gibi... İnsan kendini bişey sanmasın da ne yapsın?! Hoşcakalın