46- ÇOK MU AKILLIYIM NE?

Öyleyim öyle... Geçmişime bakıyorum, orta okuldaydım,12 yaşındaydım, derdim neydi bilir misiniz? Nereden bilesiniz , tahmin bile edemezsiniz... Nüfus artışı ve kontrol edilmediğinde, yıllar içinde bunun yaratabileceği, getireceği sorunlar... Bir panik ürpertisi içinde, devlet büyüklerinin ağzından zaman geçmeden bununla ilgili bişeyler duymayı beklerdim. Yıl oldu 2001 Ben geç yıllara geldim, bugün bile hayatımıza yön veren bu adamlardan ''çıt'' yok. Neden?... Benim çocuk halimle dert ettiğim konuya aklı erecek adam yok da ondan...Vizyonları yok da ondan. Ya da hesapları başka, benimkine benzemiyor. Sadece bu değil diğer bir konuda daha, aklı evvel bir düşünce yapım olduğu alenen görünüyor. Vallahi O da olay! Bacaksızdaki vizyona bakar mısınız? Pek de bacaksız denilecek bir yaş değilse de... Yine ortaokuldayım. Babam, kız kardeşimle bana aynı sınıfta olmamıza rağmen ayrı ayrı birer coğrafya atlası almıştı. Hala duruyor ve hala ara sıra bakmam gerekiyor. Ne de güzeldir bilseniz . Nurlar içinde yatsın, bize kılavuzluk eden, tahsil hayatımız boyunca elimizden düşürmediğimiz bu çok güzel ve faydalı kaynak Prof. Faik Sabri Duran'ın eseri. Bu vesile ile bizlere önemli katkısı olan bu değerli bilim adamını da anmış olmanın huzuruna varalım. Gözümü bakmaktan alamadığım bu coğrafya atlasının özellikle Türkiye'ye ait sayfasını enine boyuna incelerken ülkemizin içinde bulunduğu bölgenin tehditkar ve pek talihsiz bir yapısı olduğunun farkına vardım. Bu beni çok rahatsız etti. Parça pinçik bir düzine ülke etrafımızı sarmıştı.. Bunun yaratması muhtemel tehlikelerin korkusu içimde yerini aldı. Yine 12- 13 yaşındayım. Hemen aklım kaçıp güven içinde yaşanabilecek bir bölge bulma arayışına geçti. Çok düşünmedim. Avrupa'nın batısına uçtum. İşte kaçılacak yer burasıydı. İşte aradığım güvenli liman oradaydı, Portekiz ! her türlü tehlikeden vareste tutmak üzere Batısında Atlas okyanusu, arkasında İspanya O'nu bir koruyucu gibi sarmışlardı. Dünyanın en güvenli yeri burasıydı, bundan sonra hayalimde, hedefimde o olacaktı. Keşke mecbur kalmasaydık. ..... Söylediklerime bakınca, bana aklı evvel demek yanlış olur mu? Ancak bugün artık farklı düşünmeye başladım. Benim Portekiz'im yaklaşmakta olan ve başka hiç bir faciaya benzemiyecek olan su kıtlığı ve ötesi, muhtemel su savaşları ve küresel ısınma dehşetinin ivme kazandığı günümüzde, güvenli olma özelliğini kaybetmek üzeredir. Kavrulmakta olan ve bunun dayanılmaz boyutlara geleceği günlerde Afrika'dan Avrupa'ya, serin, soğuk kuzey ülkelerine göç Cebel-i Tarık boğazından yukarı, benim Portekizi'mi çiğneyerek, sıcaktan, susuzluktan gözü dönmüş Afrikalıların kuzeye akışıyla gerçekleşecek. Söylemedi demeyin. Bunu da size yine ben söylüyorum. Yeni bir güvenli bölge aramam bulmam gerek . Ama bu defa kaçılacak bir yer bulabileceğimi düşünmüyorum. Hiç umudum yok! Bu şartlar altında nasıl HOŞ kalınabilir bilmem ama yine de.... HOŞCAKALIN